LA GUAZA ED SAN ZVAN
Al sòl l’é quési a l’orizónt,
i culòr intòren tòt dorê,
con tánt fiòr chi incurnísen l’atmosfèra
ed la fésta ch’a sta per cumincér.
L’é la síra ed la Guáza ed San Zván ,
al tévli agl’ èn parcédi con di culòr vistòs
sàta al bersó ed la vègna dal Lambròsch,
al gròp, l’é un mòc’ d’amígh
ch’a-gh piès al tradizión e al nusén bón.
La fésta la vá avanti in armonia,
al zèl al s’é impî ed tanti strèl,
un fíl ed vént al pórta luntán
al falèstri dal fògh,
al strèghi al contínuen a balér
per fér i sortilèg e al profezíi.
Al nòs agl’ èn pronti per l’infús,
al mirácol ed la nót ed San Zván l’é finî,
da dmán, dénter in di vés ed vèder,
dal nòs, da l’álcol e dal sòl,
a nasrá cal néttare, al nusén,
acsé bón, ch’al piesrá anch ai putén